'Nauczyłam się chować emocje, uczucia pod maską i sztucznie się uśmiechać...'

Najgorsze jest wtedy, gdy siedzisz obok kogoś, na kim Ci zależy, kto cierpi i jest w rozterce i wiesz, że nie możesz pomóc, najczęściej można dać ogólną radę, wyrazić zdanie, być. 

Ale zawsze pozostaje ten niepokój i bezradność - bezradność - jedno z najgorszych słów, niby się już przeżyło coś podobnego, coś co nie wyszło, rozsypało się, ale to nie to samo i ma się nadzieję, że tej osobie to wyjdzie, że jej się lepiej ułoży. 

Ale gdzie jest gwarancja? 

Nie ma jej i chyba nigdy nie będzie. Można tylko przepraszać w duszy, że nie można nic więcej, choć tak bardzo się chce. Uczę się żyć z bezradnością i staje się tym, kim, najbardziej nie chciałam być, stoi przy mnie tyle osób, a nie zna mnie prawie nikt.

Pieszczoty, całowanie i spełnianie zachcianek. Tylko po to mnie chciałeś? 

Znam odpowiedź ty za to byłeś po to żeby być.   

Jestem bohaterką. Pieprzoną bohaterką, która nie rozpłakała się, mimo że w środku wszystko pękło. Pieprzoną bohaterką.

To ból sprawia że dorastamy .

Nie zawsze bywam taka szczęśliwa na jaką wyglądam. Czasami ukrywam ból przed całym światem. Często nie bywam sobą a jeszcze częściej kim innym.. Jestem kobietą o stu twarzach lecz nie dwulicową. Czaruję uwodzę zostawiam ale potrafię też kochać... Tak naprawdę szczerą miłością.

Tylko po co jaki to ma sens . Przecież za każdym razem jest tak samo każdy z nich jest gorszym hujem od przedniego nie potrafię im zaufać bo nie zasłużyli na to, nie potrafię pokochać bo nie uszanują tego, nie zależy mi bo im tym bardziej. Zawsze jest tak że niby rozmawiamy, ale o niczym. Omijamy swoje problemy, nie lubimy szczerze rozmawiać, nie umiemy wyrażać uczuć. Jesteśmy coraz bardziej sztuczni, coraz więcej masek zakładamy na swoją twarz. Niby rozmawiamy już długo, ale nie znamy siebie wcale. I to jest ten moment  w którym ja wiem że to kolejna pomyłka gówniany rozdział mojego życia. Przez całe moje życie byłam szczęśliwa tak naprawdę naprawę tylko raz w zeszłe wakacje. Ale jak wiadomo nic nie trwa wiecznie z wszystkiego się można wyleczyć. Więc z czystym sumieniem i brudnymi wspomnieniami , zamykam każdy rozdział o tobie .

Będziemy się mijać jeszcze jakiś czas . Dziwnie pospieszać wzrok , żeby się odwrócił , przywoływać pogardliwe myśli , upadłe słowa . Teatr maskowy . Akt pierwszy , scena druga . ŻE NIBY BEZ BÓLU.  Tylko w twoim przypadku to będzie poste. Więcej nic cię nie obchodzi, skoro potrafisz pisać mi takie okropne rzeczy ja też nie będę tęsknić bo nie mam za kim, byłeś świnią, kłamałeś a ja dobrze robiłam nie ufając ci. Słowa kocham cie wypowiadanie przez ciebie były dla mnie niczym. 

Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie. Nie pytaj dlaczego to robię, bo sama nie znam odpowiedzi.

 Chodzę grzecznie do szkoły, uśmiecham się.. i to podobno ma być dowód, że wszystko jest w porządku ? śmieszne.. 

Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód smutku , potrafi sprawić , że znów wraca radość ;))

---

---

Wybór

Przepraszam za długą nie obecność, ale play nie chce mi wrócić transferu.
No pewnie sobie jeszcze z miesiąc poczekam.
Jak nie którym wiadomo chodzę do pierwszej TF już rozwijam technikum fryzjerskie.
Czy jest to dobry wybór dowiem się pewnie dopiero za jakieś siedem lat.
Jednak to chyba był jedyny dobry na tę chwilę.
Miasto w którym mieszkam jest małe i w kwestii szkól ponad gimnazjalnych  są zaledwie trzy do wyboru.
Wszelkiego rodzaju zawodówki odpadają.
Kierunków jest niewiele i są w większości producentami ludzi bez pracy.
Trochę nie pasuje  do tej szkoły, ale ten rok się przemęczę już w przyszłym będę mogła wyglądać jak żywnie będzie mi się podobało.
Teraz mam ograniczenie wyrażanie siebie poprzez ubiór. 
Nie brakuje u mnie w szkole pokemonów no i standard wiadomo są ludzie i taborety.
Ale też pozytywnie potrafi zaskoczyć. Beatbox Mateusza no oddaje hołd mistrzowi.
Planuje poważne zakupy tylko brakuje mi środków.